Ingo Seidensticker

Chef van het hotel  „Germanenhof“ in Sandebeck

Dikke bonen met spek, stevige linzensoep, schnitzel met kleverige bruine jagerssaus of zelfs "blinde kip", een stoofpotje dat zo wordt genoemd omdat zelfs een blinde kip iets lekkers kan vinden in deze soep: De Westfaalse keuken heeft te kampen met menig cliché. Vet, zoet en warm zijn nog steeds aanhankelijke beschrijvingen.

Dat de regionale keuken nu echte gastronomische kwaliteiten heeft, wordt bewezen door het grote aantal topkoks tussen de Wezer, het Teutoburger Woud en de Warburger Börde. Ingo Seidensticker is een van hen. De 38-jarige chef-kok van het 3-sterren superieure ringhotel "Germanenhof" is opgegroeid in het kleine dorpje Sandebeck aan de grens met het naburige Lippe-gebied en heeft een echt "kookgen" geërfd van de familie. Al op de basisschool schreef hij een essay over schnitzel en bracht hij de schooltheorie thuis in praktijk. "En de Schnitzel was echt succesvol", zegt Ingo Seidensticker, die als kind al over de schouder van zijn vader in de keuken keek.

De junior chef heeft inmiddels de hele wereld afgereisd en heeft menig verfijnd recept mee teruggenomen naar zijn thuisregio. Of het nu in Ascona aan het Lago Maggiore is, in de adellijke stad St. Moritz, op Sylt, aan boord van het cruiseschip MS-Europa of in de adellijke privé-club in Henley-on-Thames, Engeland, Ingo Seidensticker wilde iets zien in zijn "jeugdige leeftijd", naar andere landen reizen, daar leren, zijn culinaire kunst verfijnen, zich laten inspireren door het "multiculturele", maar altijd met een vast doel voor ogen en zonder de minste twijfel: "Ik zal later het bedrijf van mijn ouders overnemen".

Toch is Ingo Seidensticker al die tijd nuchter gebleven; hij voelt zich diep geworteld in de regio waar hij woont en werkt. Ook al duurt het wat langer om op te warmen met het Westfaalse volk: "Het is de moeite waard om de mensen te leren kennen, het zijn eerlijke en hartelijke types die van een duidelijk woord houden. Koken dient als een geweldige communicator, en veel vaste gasten zijn goede vrienden geworden.

Als Ingo Seidensticker vandaag de dag door oude Westfaalse kookboeken naar recepten zoekt, bevrijdt hij de gerechten graag van het zware en hartelijke en transformeert hij ze op een eigentijdse manier volgens de huidige voedingsconcepten. "De Westfaalse keuken kan met creativiteit en verfijning op een geheel nieuwe en moderne manier worden geïnterpreteerd", is de chef overtuigd. Bovenal, zegt hij, hangt het af van de beste producten: Wild uit eigen bos, vis of lamsvlees van lokale producenten verrijken het veelzijdige menu. De individuele gerechten worden gecombineerd met verse kruiden uit eigen tuin en seizoensgroenten. Op het menu staan natuurlijk Westfaalse aardappelsoep en kalfslever met gebakken bloedworst. De familie Seidensticker geeft ook uiting aan haar verbondenheid met haar vaderland als lid van de vereniging "Westfälisch Genießen" en als partnerbedrijf "Kulturland Kreis Höxter". Ingo Seidensticker zet samen met andere Westfaalse restauranthouders de culinaire traditie van de regio voort, maar ook met de moed om nieuwe wegen in te slaan om de Westfaalse eet- en drinkcultuur te bevrijden van haar schimmige bestaan.

Wat betreft de vrije tijd van de drukke hotelmanager: Ingo Seidensticker speelde vroeger tennis in lokale clubs en voetbak met zijn vrienden. Tegenwoordig heeft hij een racefiets nodig voor een snellere, sportieve conditie. "Gelukkig zijn de wegen niet zo druk." En hij dwaalt ook graag langs andere culturele paden: "De kaasmarkt in Nieheim of de nieheim museumlandschap maken dat je meer in de regio wilt".